Προς τον Υπουργό κ. Δημήτρη Ρέππα

Νίκος Ξερακιάς Πούλιθρα.
Γεια σας κύριε Υπουργέ…
Πραγματικά χαίρομε που δεν σας έχω συναντήσει από κοντά ποτέ μέχρι σήμερα, και σας γνωρίζω μόνο μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Λυπούμε αφάνταστα για τον τρόπο με τον οποίο μας αντιμετωπίσατε, ως κατοίκους του χωριού Πούλιθρα. Ένα χωριό, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων του τα τελευταία τριάντα χρόνια, σας έχουν προσφέρει απλόχερα αυτό που επιθυμεί ο κάθε πολιτικός, τη μία και μοναδική ΨΗΦΟ ΤΟΥ. Και όχι μόνο σας ψηφίζαμε αλλά, χαλάγαμε και αρκετές δεκάδες κιλά καταπράσινη μπογιά για να ¨πρασινίζουν¨ τα Πούλιθρα από άκρη σε άκρη, γράφοντας όλη τη νύχτα το όνομά σας πολλάκις φορές στους δρόμους και στους τοίχους.
Κάπως έτσι γνώρισα και εγώ την πολιτική, από τον αείμνηστο (πρώτο μου εξάδελφο) Κωνσταντίνο Βρεττάκη, το φαρμακοποιό του Τυρού. Αυτός μου πρωτομίλησε για έναν πολύ καλό του φίλο και πατριώτη το Δημήτρη το Ρέππα, που έπρεπε να τον βοηθήσουμε με κάθε τρόπο να αναρριχηθεί στα σκαλοπάτια της πολιτικής ζωής της Ελλάδος, για το καλό αυτής και για το καλό του τόπου μας. Από τότε και μέχρι σήμερα, όσες φορές και αν ερωτήθηκα, είτε σε συζήτηση, είτε σε γκάλοπ για το τι ψηφίζω, η απάντησή μου ήταν μία και μοναδική:
- εγώ ψηφίζω Ρέππα…
- μα δεν εννοούμε το πρόσωπο αλλά το κόμμα…
- εγώ δεν ψηφίζω κόμμα, εγώ ψηφίζω μόνο Ρέππα…_
Ουδέ ποτέ σας ενόχλησα στη ζωή μου για κανενός είδους εξυπηρέτηση, είτε προσωπική ή ότι άλλη. Ήρθε όμως η στιγμή που δεν μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο και μόνο με δική σας παρέμβαση μπορεί να μείνει ανοιχτό το Δημοτικό Σχολείο Πουλίθρων. Ενώ κάποια στιγμή δείξατε αποφασισμένος να το πετύχετε, δυστυχώς, και λυπάμαι για αυτό, η γνώμη ενός κομματόσκυλου, ρουφιάνου, τσάτσου, γλυψιματεία και λοιπών συναφών, έγινε αποδεκτή από την πλευρά σας. Το αποτέλεσμα ήταν να σας παρακαλάμε κατ’ επανάληψη και κατ’ εξακολούθηση, να μας δεχτείτε έστω για πέντε λεπτά στην κατοικία σας στο Λεωνίδιο, για να συζητήσουμε το θέμα μαζί σας και εσείς να μας περιπαίζατε σαν να επρόκειτο για όντα χαμηλής νοημοσύνης.
Με αυτήν την συμπεριφορά σας δεν υποτιμήσατε όμως την δική μας νοημοσύνη, αλλά τη δική σας. Για την οποία νοημοσύνη σας, το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων πιστεύει, πως έχει κάποια ιδιαίτερη αξία. Αυτή η αξία προκύπτει και από τη θέση σας ως Υπερυπουργός, ως γιατρός, ως υιός δημάρχου και ως το πρόσωπο που όλοι γνωρίζουμε επί δεκαετίες μέσα από τις εφημερίδες και την τηλεόραση. Αυτό το πρόσωπο λοιπόν με όλες τις παραπάνω αξίες, που ακούει στο όνομα Δημήτρης Ρέππας, αποφάσισε μονομερώς, μόνο με την σύμφωνη γνώμη ενός Γκρούεζα, (από την γνωστή ελληνική ταινία).
Τελικά αποδεδείχθηκε, πως ένας Γκρούεζας έχει μεγαλύτερη πέραση από τον εκάστοτε ψηφοφόρο που δεν του δώσατε καμία σημασία. Με τη μόνη διαφορά κ. Υπουργέ μας, ότι ο Μαυρογυαλούρος δεν γνώριζε την πραγματικότητα, ενώ εσείς γνωρίζετε πάρα πολύ καλά πρόσωπα και πράγματα, αλλά… μέτρησε μόνο η επιθυμία του Γκρούεζα. Την άποψη των υπολοίπων, όχι μόνο δεν δεχτήκατε να την συζητήσετε, αλλά την γράψατε εκτός των παλαιών σας υποδημάτων και όπου αλλού… όπως πολύ καλά γνωρίζετε.
Για αυτό γράφω επανειλημμένα παραπάνω ότι λυπάμαι. Διότι τόσα χρόνια που πίστευα σε εσάς και αγωνιζόμουν για το πρόσωπό σας, θεωρώντας ότι έπραττα κατά την ταπεινή μου γνώμη το σωστό, αποδείχθηκε ότι ο τρόπος που λειτουργούσα ήταν παντελώς λανθασμένος. Βλέπετε, η ρουφιανιά, το τσατσιλίκι, η κολακεία κλπ. πάντα πιάνουν τόπο, για αυτό έχει πάει κατά διαβόλου αυτός ο τόπος.
Δεν το φανταζόμουν από εσάς, πως θα φτάνατε στο σημείο να μη δεχτείτε να συζητήσετε την επιθυμία ενός ολόκληρου χωριού. Άσχετο από το αποτέλεσμα. Και δεν μιλάμε για οποιοδήποτε χωριό, αλλά για τα Πούλιθρα, που ψηφίζουμε Ρέππα με χέρια και με πόδια, πράγμα που δεν το έχει κάνει ποτέ μέχρι σήμερα ούτε η γενέτειρά σας.
Νίκος Ξερακιάς
Τηλ: 6977 411004

Υ.Γ.
Ζητώ να με συγχωρήσετε κ. Υπουργέ για τα ορθογραφικά και συντακτικά μου λάθη που τυχόν υπάρχουν στο παραπάνω κείμενο, λόγω του επιπέδου των γνώσεών μου. Με ευχαριστεί ιδιαίτερα, που οι γραμματικές μου γνώσεις και ο ψυχικός μου κόσμος είναι τέτοιος, ώστε να μην ταυτίζομαι ούτε με τον Γκρούεζα, ούτε με τον Μαυρογυαλούρο.