Από τη Γεωπόνο του Δ. Νότιας Κυνουρίας Παρθενία Καζαντζόγλου - Αθανασοπούλου Στην πατρίδα μας, φαίνεται ότι ο Φοίνικας ευδοκιμούσε και είχε εξελικτική πορεία, εδώ και 40.000.000 χρόνια. Ένα μοναδικό απολιθωμένο φοινικοδάσος, και ηλικίας 2-3 εκατομμυρίων χρόνων έχει ευρεθεί στο Δήμο Βοιών Λακωνίας, με πολύ μεγάλη επιστημονική και γεωτουριστική σημασία.
Συνεπώς είναι ένα φυτό γνώριμο από τα παλιά γι’αυτό και αγαπητό σε εμάς.
Στολίζει τους κήπους, τις αυλές μας και τα Πάρκα μας. Πολλά είναι τα είδη που καλλιεργούνται και πολλά από αυτά τα κάνουμε εισαγωγή από άλλες χώρες.
Στην πατρίδα μας το 2005, παρουσιάστηκε ένας Νέος εχθρός για τα φοινικοειδή. Είναι ένα έντομο, είναι ένα σκαθάρι με κόκκινο χρώμα, μήκους 3 εκατοστών και με ρύγχος, εξ’ου και το όνομά του Κόκκινος Ρυγχωτός Κάνθαρος. Προσβάλλει δε πολλά είδη φοινίκων.
Προέρχεται από την Νοτιοανατολική Ασία. Για πρώτη φορά αναφέρθηκε στην Ινδία το 1891 και το 1917, αναφερόταν σαν ένας σοβαρότατος εχθρός της χουρμαδιάς στην Ινδία, το 1985 επισημάνθηκε στις χώρες της αραβικής χερσονήσου, το 1992 στη Μεσόγειο και προκάλεσε πολλά και σοβαρά προβλήματα αρχικά στη Βόρεια Αφρική (Αίγυπτο, Τυνησία) και μεταδόθηκε, από αθρόες εισαγωγές φοινικοειδών στην Ισπανία και εν συνεχεία στις υπόλοιπες Παραμεσόγειες Χώρες.
Το Μάιο του 2005 στο Ηράκλειο της Κρήτης, πρωτοδιαπιστώθηκε το έντομο αυτό, τόσο σε φοίνικες του είδους Washingtonia, που είχαν ησαχθεί από την Αίγυπτο, όσο και σε φοίνικες του είδους Phoenix canariensis, στη χερσόνησο του Ν. Ηρακλείου.
Δυστυχώς εισήχθη στην πατρίδα μας από φυτοριούχους, οι οποίοι για λόγους κέρδους, εισήγαγαν μεγάλες ποσότητες φοινικόδεντρων από Αίγυπτο σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές
Η ζημιά προκαλείται από την προνύμφη του (σκουλίκι), της οποίας το μήκος φθάνει έως και 5 εκατοστά με κεφάλι ευδιάκριτο.
Η προσβολή ξεκινά από την κορυφή του φυτού, στη βάση των νεαρών φύλλων, ή από πληγές στα φύλλα και τον κορμό.
Τα θηλυκά σκαθάρια γεννούν 300 αυγά στις πληγές ή οπές του φοίνικα, τα οποία και εκκολάπτονται μετά από 2-5 ημέρες και οι προνύμφες εισχωρούν στο εσωτερικό του φοίνικα, ανοίγοντας στοές και μεγάλες κοιλότητες.
Ο βιολογικός του κύκλος έχει διάρκεια 4 μηνών περίπου. Γι’αυτό στο ίδιο δένδρο, μπορεί να δούμε όλα τα βιολογικά του στάδια. Οι στοές στο επάνω μέρος του φοίνικα φθάνουν σε μήκος έως και 1 μέτρο, μπορούμε δε να εντοπίσουμε προνύμφες και στη βάση του δένδρου στο σημείο που αρχίζουν οι ρίζες του.
Από μακριά, χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι, η καταστροφή της νέας βλάστησης (καρδιάς) και το γύρισμα των φύλλων προς τα κάτω, δίδοντας την εικόνα μιας ομπρέλας. Η συνέχεια είναι να πέφτουν τα φύλλα, να σέπεται ο κορμός και έτσι να ξεραίνεται το δένδρο.
Όταν εμείς δούμε τα πρώτα συμπτώματα είναι ήδη πολύ αργά και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.`
Η τέλεια μορφή του πετάει και προσβάλλει φυτά, τα οποία βρίσκονται έως και ένα χιλιόμετρο μακριά, το κάνει δε αυτό εφ’όσον νεκρωθούν όλοι οι φοίνικες τις συστάδας που προσέβαλλε.
Λόγω του ότι το πρόβλημα στην Ισπανία το 1993 έγινε έντονο, οι Ισπανικές αρχές με συνεχείς παρεμβάσεις τους προς την ΕΕ και μετά από πολύ μεγάλη καθυστέρηση 14 ετών, η ΕΕ προέβει σε σχετική οδηγία στα κράτη μέλη της. Αυτή η καθυστέρηση είχε σαν συνέπεια την εξάπλωσή του, από την Ισπανία σε όλη την Ευρώπη.
Στην Ελλάδα, αν και παρουσιάστηκε το 2005, μεσολάβησε ένα διάστημα 2 ετών για την έκδοση της Κοινοτικής οδηγίας 2007/365/ΕΚ. Η αργοπορία αυτή είχε σαν συνέπεια την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού και την ανεξέλεγκτη διασπορά του σε πολλά μέρη της Ελλάδος.
Με την Απόφαση 2007/365/ΕΚ, η ΕΕ επιβάλλει στα κράτη – μέλη της, τη λήψη έκτατων μέτρων για την πρόληψη της εισαγωγής και της εξάπλωσης του Σκαθαριού, αλλά και το έντομο το κατατάσσει στα παθογόνα καραντίνας.
Το ΥΠ.Α.Α.Τ., με ειδικές οδηγίες, εξειδικεύει τα αναγκαία μέτρα, καθώς και τον τρόπο εφαρμογής τους.
Έτσι: Τα εισαγόμενα φυτά στην Κοινότητα, πρέπει να συνοδεύονται από επίσημα έγγραφα, τα οποία να πιστοποιούν ότι είναι απαλλαγμένα από το εν λόγω σκαθάρι.
Η διακίνηση στο εσωτερικό της Κοινότητας, να γίνεται μόνον εάν τα διακινούμενα φυτά συνοδεύονται από φυτοϋγειονομικό διαβατήριο.
Σε εμφάνιση προσβολής να οριοθετείται η περιοχή, και να δημιουργείται ουδέτερη ζώνη σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων γύρο από αυτήν.
Τα άρρωστα φυτά, να κόβονται από τη βάση τους, να τεμαχίζονται και να καίγονται ή να θάβονται σε βάθος μεγαλύτερο των 2 μέτρων. Να λαμβάνονται δε όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να αποφεύγεται η διασπορά του εντόμου και αλλού, με κάλυψή τους με εντομοστεγή δίχτυα, ή με ψεκασμό των κομμένων με εντομοκτόνα κλπ.
Ο τρόπος αντιμετώπισης μέχρι σήμερα, με τα μέτρα αυτά δεν ήταν αποτελεσματικός, όμως ένας επιστάμενος μακροσκοπικός έλεγχος τόσο στις επιχειρήσεις που εμπορεύονται φοινικοειδή, όσο και σε ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους πρέπει να γίνεται.
Σήμερα από τις Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειών, γίνεται καταγραφή των Φοινίκων με GPS, καθώς και μακροσκοπικός έλεγχος. Παράλληλα από τους Δήμους, συγκροτείται συνεργείο, που εκπαιδεύεται στα μέτρα καταπολέμησης του Κόκκινου Σκαθαριού.
Τα εν λόγω μέτρα είναι :
- Κοπή των φοινικοειδών από τη βάση τους.
- Τεμαχισμός ή θρυμματισμός τους.
- Κάψιμο ή μεταφορά τους μέσα σε προστατευτικά δίκτυα ή κοντέινερς μέχρι του σημείου ταφής των και βάθους πλέον των 2 μέτρων.
- Χρήση εγκεκριμένου φυτοπροστατευτικού προϊόντος, τόσο κατά την κοπή, όπου γίνεται ψεκασμός κάλυψης στο κομμένο φυτό, στη θέση της κοπής και στο χώρο γύρο από τη θέση κοπής, όσο και στο χώρο διατήρησης των ευπαθών φυτών, που είναι τα φυτώρια.
Όμως, εάν κάποιοι ιδιοκτήτες ή άλλοι πολίτες παρατηρήσουν κάτι ύποπτο σε φοίνικες που υπάρχουν σε έναν κήπο, σε μία αυλή, σε κάποιο Δημόσιο Πάρκο ή χώρο, να ειδοποιήσουν το Γεωπόνο του Δήμου τους.
Λεπτομέρειες για τα μέτρα προστασίας, μπορείτε να δείτε στο διαδίκτυο και στη διεύθυνση. http://www.youtube.com/watch?v=7E1nIJQl5JA
Συνεπώς είναι ένα φυτό γνώριμο από τα παλιά γι’αυτό και αγαπητό σε εμάς.
Στολίζει τους κήπους, τις αυλές μας και τα Πάρκα μας. Πολλά είναι τα είδη που καλλιεργούνται και πολλά από αυτά τα κάνουμε εισαγωγή από άλλες χώρες.
Στην πατρίδα μας το 2005, παρουσιάστηκε ένας Νέος εχθρός για τα φοινικοειδή. Είναι ένα έντομο, είναι ένα σκαθάρι με κόκκινο χρώμα, μήκους 3 εκατοστών και με ρύγχος, εξ’ου και το όνομά του Κόκκινος Ρυγχωτός Κάνθαρος. Προσβάλλει δε πολλά είδη φοινίκων.
Προέρχεται από την Νοτιοανατολική Ασία. Για πρώτη φορά αναφέρθηκε στην Ινδία το 1891 και το 1917, αναφερόταν σαν ένας σοβαρότατος εχθρός της χουρμαδιάς στην Ινδία, το 1985 επισημάνθηκε στις χώρες της αραβικής χερσονήσου, το 1992 στη Μεσόγειο και προκάλεσε πολλά και σοβαρά προβλήματα αρχικά στη Βόρεια Αφρική (Αίγυπτο, Τυνησία) και μεταδόθηκε, από αθρόες εισαγωγές φοινικοειδών στην Ισπανία και εν συνεχεία στις υπόλοιπες Παραμεσόγειες Χώρες.
Το Μάιο του 2005 στο Ηράκλειο της Κρήτης, πρωτοδιαπιστώθηκε το έντομο αυτό, τόσο σε φοίνικες του είδους Washingtonia, που είχαν ησαχθεί από την Αίγυπτο, όσο και σε φοίνικες του είδους Phoenix canariensis, στη χερσόνησο του Ν. Ηρακλείου.
Δυστυχώς εισήχθη στην πατρίδα μας από φυτοριούχους, οι οποίοι για λόγους κέρδους, εισήγαγαν μεγάλες ποσότητες φοινικόδεντρων από Αίγυπτο σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές
Η ζημιά προκαλείται από την προνύμφη του (σκουλίκι), της οποίας το μήκος φθάνει έως και 5 εκατοστά με κεφάλι ευδιάκριτο.
Η προσβολή ξεκινά από την κορυφή του φυτού, στη βάση των νεαρών φύλλων, ή από πληγές στα φύλλα και τον κορμό.
Τα θηλυκά σκαθάρια γεννούν 300 αυγά στις πληγές ή οπές του φοίνικα, τα οποία και εκκολάπτονται μετά από 2-5 ημέρες και οι προνύμφες εισχωρούν στο εσωτερικό του φοίνικα, ανοίγοντας στοές και μεγάλες κοιλότητες.
Ο βιολογικός του κύκλος έχει διάρκεια 4 μηνών περίπου. Γι’αυτό στο ίδιο δένδρο, μπορεί να δούμε όλα τα βιολογικά του στάδια. Οι στοές στο επάνω μέρος του φοίνικα φθάνουν σε μήκος έως και 1 μέτρο, μπορούμε δε να εντοπίσουμε προνύμφες και στη βάση του δένδρου στο σημείο που αρχίζουν οι ρίζες του.
Από μακριά, χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι, η καταστροφή της νέας βλάστησης (καρδιάς) και το γύρισμα των φύλλων προς τα κάτω, δίδοντας την εικόνα μιας ομπρέλας. Η συνέχεια είναι να πέφτουν τα φύλλα, να σέπεται ο κορμός και έτσι να ξεραίνεται το δένδρο.
Όταν εμείς δούμε τα πρώτα συμπτώματα είναι ήδη πολύ αργά και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.`
Η τέλεια μορφή του πετάει και προσβάλλει φυτά, τα οποία βρίσκονται έως και ένα χιλιόμετρο μακριά, το κάνει δε αυτό εφ’όσον νεκρωθούν όλοι οι φοίνικες τις συστάδας που προσέβαλλε.
Λόγω του ότι το πρόβλημα στην Ισπανία το 1993 έγινε έντονο, οι Ισπανικές αρχές με συνεχείς παρεμβάσεις τους προς την ΕΕ και μετά από πολύ μεγάλη καθυστέρηση 14 ετών, η ΕΕ προέβει σε σχετική οδηγία στα κράτη μέλη της. Αυτή η καθυστέρηση είχε σαν συνέπεια την εξάπλωσή του, από την Ισπανία σε όλη την Ευρώπη.
Στην Ελλάδα, αν και παρουσιάστηκε το 2005, μεσολάβησε ένα διάστημα 2 ετών για την έκδοση της Κοινοτικής οδηγίας 2007/365/ΕΚ. Η αργοπορία αυτή είχε σαν συνέπεια την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού και την ανεξέλεγκτη διασπορά του σε πολλά μέρη της Ελλάδος.
Με την Απόφαση 2007/365/ΕΚ, η ΕΕ επιβάλλει στα κράτη – μέλη της, τη λήψη έκτατων μέτρων για την πρόληψη της εισαγωγής και της εξάπλωσης του Σκαθαριού, αλλά και το έντομο το κατατάσσει στα παθογόνα καραντίνας.
Το ΥΠ.Α.Α.Τ., με ειδικές οδηγίες, εξειδικεύει τα αναγκαία μέτρα, καθώς και τον τρόπο εφαρμογής τους.
Έτσι: Τα εισαγόμενα φυτά στην Κοινότητα, πρέπει να συνοδεύονται από επίσημα έγγραφα, τα οποία να πιστοποιούν ότι είναι απαλλαγμένα από το εν λόγω σκαθάρι.
Η διακίνηση στο εσωτερικό της Κοινότητας, να γίνεται μόνον εάν τα διακινούμενα φυτά συνοδεύονται από φυτοϋγειονομικό διαβατήριο.
Σε εμφάνιση προσβολής να οριοθετείται η περιοχή, και να δημιουργείται ουδέτερη ζώνη σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων γύρο από αυτήν.
Τα άρρωστα φυτά, να κόβονται από τη βάση τους, να τεμαχίζονται και να καίγονται ή να θάβονται σε βάθος μεγαλύτερο των 2 μέτρων. Να λαμβάνονται δε όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να αποφεύγεται η διασπορά του εντόμου και αλλού, με κάλυψή τους με εντομοστεγή δίχτυα, ή με ψεκασμό των κομμένων με εντομοκτόνα κλπ.
Ο τρόπος αντιμετώπισης μέχρι σήμερα, με τα μέτρα αυτά δεν ήταν αποτελεσματικός, όμως ένας επιστάμενος μακροσκοπικός έλεγχος τόσο στις επιχειρήσεις που εμπορεύονται φοινικοειδή, όσο και σε ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους πρέπει να γίνεται.
Σήμερα από τις Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειών, γίνεται καταγραφή των Φοινίκων με GPS, καθώς και μακροσκοπικός έλεγχος. Παράλληλα από τους Δήμους, συγκροτείται συνεργείο, που εκπαιδεύεται στα μέτρα καταπολέμησης του Κόκκινου Σκαθαριού.
Τα εν λόγω μέτρα είναι :
- Κοπή των φοινικοειδών από τη βάση τους.
- Τεμαχισμός ή θρυμματισμός τους.
- Κάψιμο ή μεταφορά τους μέσα σε προστατευτικά δίκτυα ή κοντέινερς μέχρι του σημείου ταφής των και βάθους πλέον των 2 μέτρων.
- Χρήση εγκεκριμένου φυτοπροστατευτικού προϊόντος, τόσο κατά την κοπή, όπου γίνεται ψεκασμός κάλυψης στο κομμένο φυτό, στη θέση της κοπής και στο χώρο γύρο από τη θέση κοπής, όσο και στο χώρο διατήρησης των ευπαθών φυτών, που είναι τα φυτώρια.
Όμως, εάν κάποιοι ιδιοκτήτες ή άλλοι πολίτες παρατηρήσουν κάτι ύποπτο σε φοίνικες που υπάρχουν σε έναν κήπο, σε μία αυλή, σε κάποιο Δημόσιο Πάρκο ή χώρο, να ειδοποιήσουν το Γεωπόνο του Δήμου τους.
Λεπτομέρειες για τα μέτρα προστασίας, μπορείτε να δείτε στο διαδίκτυο και στη διεύθυνση. http://www.youtube.com/watch?v=7E1nIJQl5JA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου