Α Μυωνού τζ'εζού (Η Μυλωνού κι' εγώ) Τσακώνικο!



Ετάκα σύνταχα περσού
Το μύλε για να ζάου
Ένα γουμάζι με καρπό
Τον όνε εποτσούκα

Τάνου το πόρε α Μάτη μι
Ευτσέ περσέ με δούτσε
Να ζάου να μόλου ογλήγορα
Τα Μυωνού το νούμι

Μ'επέτσε "ενι κρέφα α κουαστά
Τζ'ένι τζε χρόνου χήρα"
Εμποίκα έτρου τα τζουφά
Το νόημα εμπάκα

Εζάκα ερέκα τα Τζουρά
Του τσίχεσι ξεπρέγκα
Οράκα θάμα ο φτωχό
Τον εμαλέ μι εχάκα

Τάνου το ξεπότσουμα
Ότσι ετσιτά εμποίκα
Τσιτάε τζα χήρα τάνου μι
Τζο σάκο απανούσε

Να τάου νι'επέκα ονι πορού
Ούτε τζ'εζού μ'επέτσε
"Κάτσα ογί κοψόχρονε
Τζ'άμα καγκιούει φύτσε"

Όκ'έχα φκύα α Μυωνού
Τα άλητα εποτσούτσε
Άγκα το γουμαζιούλι μι
Τα τζέα μι εζάκα

Τάνου το πόρε α Μάτη μι
Αντεχουμένα έκι
Οράτσε το γουμάζι μι
Του τσίχε σι ετραβήε

"Κιά είνει τα άλητα ζουρλέ
Τσέ νάτε ο καρπό ντι "
Γύρκα ξεικά το πότσουμα
Σά λίγο μ'εφαγκίστε

Ποτσούκα νιούτα Μάτη μι
Φκύα οκ'έχα α χήρα
Τα άσια ούγκιαϊ φουκίχουντα
Τζε το φεγγάζι χράσε

"Με δύου κουβάνοι πέτσιουνε
Να ντήρε τα τζουφά ντι
Ντ'αναγεάτζε α Μυωνού
Εκρέβε τ'άλητά ντι"

Μα έζού έμα έχου το μαλέ
Τα Μυωνού το κόρφο
Π'έκι λεκό σαν άλητε
Απ'ασπροσίκι πούρε

Τα νιά χρονία το καρπό
Το μύλε νι'αποσούκα
Τζ'ούτε για το χινόπωρε
Π'ράμα δεν εκοντούκα


Μετάφραση στα Νεοελληνικά

Σηκώθηκα πολύ πρωϊ
Στο μύλο για να πάω
Ένα φορτίο με καρπό
Φόρτωσα στο γαϊδούρι

Πάνω στην πόρτα η Μάνα μου
Ευχές πολλές μου δίνει
Να πάω ν'άρθω γρήγορα
Την Μυλωνού το νού μου

Μου είπε κλέβει η κολασμέν'η
Κι'είναι και χρόνια χήρα
Έσκυψα το κεφάλι μου
Στο νόημα εμπήκα

Πήγα και βρήκα την Κυρά
Ξέπλεγε τα μαλλιά της
Αχ είδα θαύμα ο φτωχός
Έχασα το μυαλό μου

Πάνω στο ξεφόρτωμα
Έκανα ότι πέφτω
Πέφτει και η χήρα πάνω μου
Και το σακί από πάνω

Να σηκωθώ της είπα δεν μπορώ
Ούτε κι'εγώ, μου είπε
"Κάτσε εδώ κοψόχρονε
Κι'όταν νυχτώσει φεύγεις"

Δεν είχε φώτα η Μυλωνού
Φόρτωσα τ'αλευράκια μου
Πήρα το γομαράκι μου
Στο σπίτι μου επήγα

Πάνω στην πόρτα η Μάνα μου
Περίμενε εμένα
Είδε το φορτιάκι μου
Τράβηξε τα μαλλιά της

"Πού είναι τ'άλευρα τρελέ
Τι έγινε ο καρπός σου ;"
Κοίταξα το φορτίο μου
Σαν λίγο μου εφάνη

Φόρτωσα νύχτα Μάνα μου
Φώτα δεν είχε η χήρα
Τα άστρα δεν φωτίζανε
Και το φεγγάρι χράσο

"Με δυό πέτρες κατάμαυρες
Κτύπα την κεφαλή σου
Σε γέλασε η Μυλωνού
Έκλεψε τ'άλευρά σου"

Μα εγώ είχα μόνο κατά νου
Της Μυλωνούς τον κόρφο
Που ήταν λευκός σαν άλευρο
Απ'ασπροσίκι σπόρο

Όλοκληρης χρονιάς καρπό
Στον μύλο τον επήγα
Κι'ούτε για το φθινόπωρο
Δεν κράτησα τον σπόρο.

Νικόλαος Η.Σκαντζός
Ιούνιος 2006

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου