Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία !


Νοέμβριος 1973, Δικτατορία!
 Νοέμβριος 2015, Δημοκρατία;
 Τότε και σήμερα. Σε όσους έζησαν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 ηχούν ακόμη στα αυτιά τους τα συνθήματα των ημερών εκείνων, με κυρίαρχο βέβαια ποιό άλλο;
Το περιβόητο : " Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" Ήταν το σύνθημα αυτό που τότε ξεπηδούσε μέσα από τα στόματα των συγκεντρωμένων, αλλά και από τα ερτζιανά του παράνομου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου και δονούσε την ατμόσφαιρα της Πόλης των Αθηνών απ' άκρη ως άκρη.
 Έχουν περάσει έκτοτε 42 ολόκληρα χρόνια. Μετά από τόσα χρόνια και σε τόσο μεγάλη απόσταση από εκείνα τα γεγονότα, ας βάλουμε το χέρι στην καρδιά και χωρίς κομματικές και ιδεολογικές αγκυλώσεις, ας απαντήσουμε με ειλικρίνεια, αφού και Εθνικόν το ...αληθές.
Τότε είχαμε Δικτατορία !
Σήμερα έχουμε Δημοκρατία ;
Τότε πεινούσαμε και σήμερα είμαστε χορτάτοι;
Προσπαθώντας να απαντήσουμε στο ερώτημα, ας δούμε πρώτα εκείνο το σύνθημα και ας αναρωτηθούμε:
Πότε απηχούσε την πραγματικότητα ; Τότε ή σήμερα; Ας ξεκινήσουμε από το τότε σε σχέση και με το πρώτο " αίτημα " του συνθήματος, δηλαδή το " ψωμί " Μας έλειπε τότε το ψωμί ; "Αστεία πράγματα" θα μας έλεγε ένας "χουντικός", αφού τότε δεν υπήρχε ούτε ένας άνεργος, πώς θα ήταν δυνατόν σε κάποιους να τους έλειπε το......ψωμί;
Όχι μόνο ( θα μας πεί) ότι είχαν μπόλικο ψωμί, αλλά και "έδεναν" τα σκυλιά με τα λουκάνικα ! Είναι δυνατόν να έχεις Δικτατορία και να έχεις επάρκεια ψωμιού; Είναι ! Απόδειξη το καθεστώς της 21ης Απριλίου.Είναι δυνατόν να μην έχεις ψωμί και να "υπερηφανεύεσαι" ότι έχεις Δημοκρατία; Αστεία πράγματα ! Όταν σε μία χώρα όπως στην Ελλάδα σήμερα, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες λαού κάτω από τα όρια της φτώχειας, όταν οι άνεργοι έχουν ξεπεράσει το 1.500.000, όταν χιλιάδες στήνονται στις ουρές των συσσιτίων, ή και ψάχνουν στους σκουπιδοτενεκέδες για ένα ξεροκόμματο, όταν χιλιάδες είναι άστεγοι και κοιμούνται στα παγκάκια, όταν εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστεύουν για να ζήσουν αυτό λέγεται Δημοκρατία; Αν ναι τι να "λέει" σε όλους αυτούς, αυτή η Δημοκρατία; Ότι δηλαδή, αφού μιλάτε ελεύθερα, άρα έχετε και Δημοκρατία παρ'ότι πεινάτε; Ότι βρίστε όσο θέλετε, Δημοκρατικά ελεύθερα και δεν θα έχετε επιπτώσεις;
Όσοι συμπατριώτες μας έχουν την ατυχία να είναι και ηλικιωμένοι και πεινασμένοι, δεν έχουν, όχι μόνο το κουράγιο όχι να βρίσουν, αλλά ούτε και να μιλήσουν !
 Τώρα θα πεί κάποιος, αν βρίσουν θα βγάλουν κάτι ; Όχι βέβαια ! Το δε σύστημα με την σιωπή του, τι τους λέει ουσιαστικά; Μιλήστε, βρίστε όσο θέλετε, κι'εγώ σας έχω γραμμένους ! Πού καταλήγουμε λοιπόν ως προς το αίτημα "ψωμί" του Νοεμβρίου του 1973 ; Χωρίς αμφιβολία ήταν ένα σύνθημα που δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα της εποχής εκείνης.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: πως γίνεται ένας λαός που δεν πεινάει να φωνάζει οργανωμένα, δώστε μου ψωμί και όταν πραγματικά πεινάει, να μην μιλάει και να μην το διεκδικεί ; Την απάντηση στο ερώτημα, αδυνατούμε να την δώσουμε εμείς, μέσα από αυτό το σύντομο άρθρο. Έχουμε την γνώμη ότι αυτό, είναι αρμοδιότητα της ψυχιατρικής επιστήμης και μάλιστα μέσα από μία λεπτομερή μελέτη και ανάλυση και αφού απαραίτητα συμπεριλάβει και λάβει υπ’όψιν της σ’αυτήν την μελέτη, και τα δύο πρόσφατα γεγονότα της πολιτικής ζωής της Χώρας: Το γεγονός δηλαδή, ότι ο ίδιος λαός που το 1973 που δεν πεινούσε, φώναζε ψωμί, στη συνέχεια τον μεν Ιούλιο του 2015 με το Δημοψήφισμα, ψήφισε σε ποσοστό 61,3 % κατά του μνημονίου, τον δε Σεπτέμβριο του ιδίου έτους, στις Εθνικές εκλογές, ψήφισε 85% υπέρ του μνημονίου !!
Ο γράφων τελειώνοντας το παρόν σημείωμα και απευθυνόμενος προς όλους εκείνους που σήμερα δεινοπαθούν, υποφέρουν και πεινάνε, νιώθει την ανάγκη, να τους απευθύνει το παρακάτω ερώτημα:
Λαέ γιατί δεν αντιδράς;
ΑΦΟΥ ΠΕΙΝΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ ;
 
Νικόλαος Η.Σκαντζός
Πολιτευτής Αρκαδίας
Του ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου