Είναι η πέμπτη χρονιά φέτος ( το 2015) που γιά μία ακόμη φορά η εικόνα της
Παναγίας της Πραστιώτισας ταξιδεύει μέσω
του οδικού άξονα Λεωνιδίου-Αγίου Ανδρέα- Πραστού για να καταλήξει για
προσκύνημα στο κέντρο του Πραστού στο ερειπωμένο παλιό της σπίτι
Η ιδέα της μεταφοράς της εικόνας από την Μητρόπολη Λεωνιδίου στον Πραστό και
για προσκύνημα μιας εβδομάδος (αρχής γενομένης από το 2011), έγινε ως γνωστόν
με την αξιέπαινη πρωτοβουλία του Ιερέα του Πραστού Κύρριλου και
επαναλαμβάνεται έκτοτε κάθε χρόνο.
Από τότε, κάθε καλοκαίρι, επιστρέφει εκεί στον Ιερό τόπο που κάποιοι τον
πυρπόλησαν και κάποιοι άλλοι τον εγκατέλειψαν και τον άφησαν να ερημώσει.
Πυρπολήθηκε από τα βάρβαρα στίφη της μογγολικής φυλής που στο πέρασμά τους δεν άφηναν λίθον επί λίθου.
Εγκαταλείφθηκε όμως και από εμάς τους ντόπιους κατοίκους της διαχρονικά και
παραμένουν όρθιοι, μόνοι οι τέσσερις τοίχοι, για να μαρτυρούν από τη μία τη
φωτιά και το τσεκούρι του βάρβαρου Ατίλα και από την άλλη την " βάρβαρη "
εγκατάλειψη των Χριστιανών της τέκνων !
Σκοπός όμως αυτού του σημειώματος δεν είναι για καταλογιστούν ευθύνες σε
όσους φταίνε. Άλλωστε σε αυτή τη Χώρα και όπως έχουμε καταντήσει, (από λίγο
έως πολύ ) ΕΊΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ.......ΕΝΟΧΟΙ.
Σκοπός μας είναι να κάνουμε μία πρόταση, η οποία απευθύνεται κυρίως προς τις
νεολαίους του Πραστού και του Λεωνιδίου ( αλλά και σε όσους ακόμη νοιώθουν
νέοι), και οι οποίοι γνωρίζουν καλά ότι συνδέονται με στενούς δεσμούς
......Αίματος.
Πραστός ίσον Λεωνίδιο και Λεωνίδιον ίσον Πραστός !
Είναι γνωστό ότι τότε στα 1826, στο άκουσμα από τους τότε Πραστιώτες, ότι εντός
ολίγου καταφτάνουν οι Τούρκικες ορδές του Ιμπραήμ Πασσά, πρώτο τους μέλημα,
την ώρα που εγκατέλειπαν τις Πατρογονικές τους εστίες, ήταν να πάρουν μαζί τους
την Ιερή εικόνα της Παναγίας.
Χριστιανικές ψυχές της εποχής εκείνης με την πίστη βαθιά φωλιασμένη
μέσα τους, ήταν αυτές που έκαναν αυτήν την Ιερή πορεία.
Πραστός- Λεωνίδιο με τα πόδια !
Ίσως να ήταν νύχτα, ίσως όχι, σίγουρα όμως ήταν με τα πόδια.
Τα βήματά τους κατευθύνθηκαν ανατολικά, κατέβηκαν προς μικρόκαμπο του
Χουρίου και πέρασαν δίπλα από το Μοναστήρι της Αγιάννας. Η Ανατολική πορεία
τους οδήγησε στον ανήφορο για τον Ηγούμενο, στη συνέχεια κατηφόρησαν στο
Σκάλωμα και από εκεί μέσα από την άκρη του κάμπου της Παλιόχωρας, έφτασα
στη Βασκίνα, για να κατηφορήσουν στις κοδέλες της Σάλας που θα τους οδηγούσε
στον τελικό προορισμό στα τότε Λενιδιώτικα καλύβια, όπου ύστερα από χρόνια
έχτισαν το Λεωνίδιο και τη σημερινή Μητρόπολη Λεωνιδίου που έγινε το νέο σπίτι
της Παναγίας της "Λενιδιώτισας", θα μπορούσαμε να την πούμε σήμερα.
Αυτός λοιπόν ήταν ο δρόμος μέσα από τον οποίο πέρασε τότε η εικόνα της
Παναγίας για να πάει από τον Πραστό στο Λεωνίδιο.
Αυτός, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να είναι και ο δρόμος που θα επιστρέφει κάθε
χρόνο για λίγες ημέρες για το προσκύνημα στο παλιό και ρημαγμένο της σπίτι στον
Πραστό . Και βεβαίως όχι με αυτοκίνητο, αλλά με τα πόδια όπως τότε που έφυγε.
Το φανταζόμαστε δε ως εξης: νέοι και νέες του Λεωνιδίου, ( αλλά και όσοι ακόμη νοιώθουν νέοι) ,ακολουθώντας αντίστροφα την πορεία που
περιγράψαμε, κρατώντας εναλλάξ στα χέρια τους την Ιερή εικόνα τοποθετημένη
όρθια πάνω σε ένα μικρό φορείο, να πραγματοποιούν κάθε χρόνο αυτή την ιερή
πορεία τεσσάρων περίπου ωρών,, ακολουθώντας τα βήματα των πιστών Τσακώνων
προγόνων μας, να φτάνουν κάποια στιγμή στην είσοδο του Πραστού, όπου εκεί να
τους περιμένουν και να τους υποδέχονται οι κάτοικοι του Πραστού.
Η επιστροφή της εικόνας με τον τρόπο που περιγράφουμε, θα έχει κατά τη γνώμη
μας πολλαπλά ωφέλη όπως: την ισχυροποίηση του θρησκευτικού συναισθήματος
(κυρίως των νέων μέσω της κατανυκτικής κόπωσης), την ψυχική ανάταση, τη
γνωριμία και τη σύσφιξη των σχέσεων των κατοίκων του Λεωνιδίου και του
Πραστού και το υπέροχο συναίσθημα από το γεγονός του συμβολισμού που τα
βήματα των σημερινών Τσακώνων θα πατήσουν πάνω στα ίχνη των βημάτων των
προγόνων μας, κρατώντας στά χέρια τους, την ίδια με τότε Ιερή εικόνα !! Θεωρούμε
ότι σε μία εποχή που οι αρχές και οι αξίες του Ελληνισμού ευτελίζονται και χάνονται
μέρα τη μέρα, αυτή η τελετή της επιστροφής της Παναγίας της Πραστιώτισας στο
παλιό της σπίτι, θα είναι, κάθε χρόνο για μας τους Τσάκωνες, μία ευκαιρία,, για να
αναβαπτιζόμαστε, στις αρχές και τις αξίες των Ιερών μας προγόνων.
Με την ευχή και την ελπίδα να πραγματοποιηθεί.
Νικόλαος.Η.Σκαντζός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου